Transnistrië, Abchazië of Nagorno-Karabach, kan jij ze aanwijzen op de kaart? Grote kans dat je nog nooit van deze landen hebt gehoord. Althans, zijn dit eigenlijk wel landen? Deze drie niet-erkende staten denken in ieder geval zelf van wel. De rest van de wereld denkt hier vaak net iets anders over. In dit blogartikel nemen we je mee naar deze drie unieke plekken en vertellen we je hoe jij ze kunt bezoeken!
1. Transnistrië
Transnistrië is een langgerekt gebied in Zuidoost-Europa langs de oostelijke oever van de Nistru of Dnjest en tegen de grens van Oekraïne. Voluit heet de staat de ‘’Pridnestrovische Moldavische Republiek’’. Het wordt door geen enkel land erkend, maar wordt politiek en financieel gesteund door Rusland. In 1990, na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, verklaarde Moldavië zichzelf onafhankelijk. Transnistrië (waar veel Russischtalige burgers woonden) besloot niet mee te gaan en na een korte, maar hevige burgeroorlog is de Socialistische Sovjet Republiek Transnistrië ontstaan. De regio is nooit echt losgekomen van de Sovjet-Unie, maar is eigenlijk doorgegaan als eigen Sovjetrepubliek. Wanneer je Transnistrië bezoekt, geeft dit dan ook een uniek inkijkje in het leven tijdens de USSR.
Er wonen ongeveer een half miljoen inwoners in Transnistrië. De hoofdstad is Tiraspol, met zo’n 130.000 inwoners. De stad is een ware tijdcapsule en voelt soms aan als een openluchtmuseum uit de Sovjettijd. Sovjet-flats, verlaten fabrieken, Lenin-beelden; het is er allemaal. De tweede stad is Bender, ook wel het Moskou van de jaren 90 genoemd. Hier is ook het Fort van Bender te vinden, een bijna zeshonderd jaar oud fort dat door de Ottomanen werd gebouwd.
Hoe kun je Transnistrië bezoeken?
Doordat het land niet erkend wordt, bevind je je bij bezoek in Transnistrië eigenlijk in een stukje niemandsland. Voor een bezoek aan Moldavië is geen visum nodig voor een verblijf van maximaal 90 dagen per 6 maanden. Ook Transnistrië is daarom relatief eenvoudig te bezoeken. Wanneer je naar Transnistrië wilt reizen, zijn er een wel een aantal zaken om rekening mee te houden. Vanwege de uitzonderlijke politieke situatie in dit zelfstandige gebied is bijvoorbeeld altijd verstandig om actuele ontwikkelingen en huidige status te checken voor je bezoek. In het verleden werden buitenlandse toeristen soms moeilijk toegelaten tot Transnistrië of lang ondervraagd. De laatste jaren is de situatie verbeterd en is het ministaatje zich opener gaan opstellen tegenover buitenlandse bezoekers. Je bereikt de stad eenvoudig per bus of trein (een keer per dag) vanuit Chisinau. Ook is Tiraspol goed te bereiken vanuit Odessa in Oekraïne. De meeste bussen tussen Chisinau en Odessa houden halt in Tiraspol, maar check dit voor vertrek goed.
2. Abchazië
Abchazië is een regio in Georgië met een onduidelijke status. Tot 1992 viel het onder gezag van Georgië, maar na een bloederige burgeroorlog werd het ‘onafhankelijk’. Voor een lange tijd werd het gebied niet erkend, tot Rusland Abchazië op 26 augustus 2008 wél erkende. Hierna volgden Nauru, Nicaragua, Syrië en Venezuela. In de rest van de wereld wordt de regio nog steeds gezien als deel van Georgië.
Abchazië was in het Sovjettijdperk één van de populaire vakantiebestemmingen van de elite, die datsja’s in de bergen bouwde. De Zwarte Zee was een populaire bestemming voor de gewone toerist. Van deze allure is tegenwoordig weinig meer over. Vervallen treinstations en verlaten flatgebouwen geven aan dat het land al lang niet meer het kleine paradijs is zoals dit door sommige inwoners gezien werd. Gelukkig zijn veel natuurgebieden wel nog wonderschoon en is het bezoeken van deze regio een waanzinnig unieke ervaring. Het strand aan de Zwarte Zee is nog altijd populair onder Russische toeristen.
Hoe kun je Abchazië bezoeken?
Wanneer je Abchazië wilt bezoeken moet je een visumaanvraag doen. Dit kan via de website van het Ministerie van Buitenlandse Zaken van Abchazië. Print de toestemmingsbrief, die je na een dag of zeven ontvangt, uit om aan de grens te laten zien.
Je kan met een Nederlands paspoort kiezen uit twee grensovergangen om Abchazië in te reizen: vanuit Adler in Rusland (over de rivier Psou) of vanuit Zugdidi in Georgië (over de rivier Enguri). In de zomer zijn er elke dag nachttreinen vanuit Rusland naar Sukhumi in Abchazië. Zugdidi in Georgië is ook goed per trein te bereiken. Verlaat Abchazië altijd via dezelfde grensovergang als die je gebruikt bij binnenkomst van het land. Vanuit Rusland binnenkomen en doorreizen naar Georgië wordt door de Georgiërs gezien als illegaal binnentreden van hun land.
Wanneer je in Abchazië aankomt, moet je binnen drie werkdagen de consulaire service bezoeken. Hier kun je een 10-daags toeristenvisum aanvragen wat zo´n 400 roebels kost. Het visum wordt uitgeprint op een apart A4. Het is daarnaast altijd een goed idee om voldoende roebels of dollars op zak te hebben. In Abchazië kun je namelijk geen lari tegen roebels wisselen. Er zijn pinautomaten aanwezig in Abchazië, maar het is niet altijd duidelijk of je daar met je Nederlandse pas geld op kunt nemen of kunt betalen.
3. Nagorno-Karabach
Nagorno-Karabach is een regio in de Zuidelijke Kaukasus. Na de oorlog van 1989 tot 1994 tussen Armenië en Azerbeidzjan heeft deze regio zichzelf onafhankelijk verklaard. De regio valt voornamelijk onder Armeense invloed en de Armeense overheid. Geen enkel land ter wereld erkent Nagorno-Karabach als zelfstandige staat. Sinds de oorlog zijn veel steden en gebieden in Nagorno-Karabach verwoest. Nog steeds staat het land onder spanning met Azerbeidzjan, dat van mening is dat het stuk land eigenlijk hun eigendom zou moeten zijn. Tijdens een oorlog in 2020 veroverde Azerbeidzjan grote delen van de regio terug op Armenië.
De natuur in Nagorno-Karabach staat bekend als het mooiste in de regio. De groene bergen, maar ook de eeuwenoude kerkjes en kloosters maken dit gebied de moeite waard om te bezoeken. Waar we ons bij Eastpackers normaal het liefste buiten de gebaande paden bevinden, is dat in Nagorno-Karabach niet zo’n goed idee. Langs veel wegen staan waarschuwingsborden voor onontplofte mijnen. Russische vredestroepen handhaven tot 2025 de vrede. Raadpleeg voor bezoek aan deze regio altijd eerst het reisadvies.
Hoe kun je Nagorno-Karabach bezoeken?
Reizen naar Nagorno-Karabach was tot de oorlog in 2020 verrassend eenvoudig. Check de veiligheidssituatie voordat je gaat. Je hebt een visum nodig, maar deze kan je ter plekke ophalen bij de vertegenwoordiger van Nagorno-Karabach in de Armeense hoofdstad Jerevan. Neem je paspoort, extra pasfoto’s en €8,- in Armeense dram mee en je krijgt toegang tot de regio. De regio ligt op zo’n 6 uur rijden vanaf Jerevan. Je kunt vanuit Nagorno-Karabach niet doorreizen naar Azerbeidzjan en houdt er rekening mee dat je Azerbeidzjan niet makkelijk meer binnenkomt na een bezoek aan Nagorno-Karabach.
