Halverwege de veertiende eeuw waren er drie vorstendommen in Roemenië gevormd: Transsylvanië, Walachije en Moldavië. De Ottomanen wisten echter in 1453 Constantinopel in te nemen, waarop ze grote delen van Zuidoost-Europa wisten te veroveren. De Roemeense adel verzette zich hevig tegen de Ottomanen en brachten ze verschillende nederlagen toe. Toch..Lees verder

In Roemenië heeft vooral de corruptie voor jaren vertraging gezorgd voordat het land lid kon worden van de EU. In 2007 gebeurde dit eindelijk wel, waarbij de EU scherpe eisen stelde, met name op het terrein van de corruptiebestrijding. In 2007 was er veel ten goede veranderd in Roemenië, maar..Lees verder

Het gebied werd vanaf de vierde tot de tiende eeuw overspoeld door migrerende volkeren, zoals de Goten, Hunnen, Avaren, Slaven en Bulgaren. In het jaar 895 vielen de Hongaren de regio die nu Transsylvanië heet binnen, en richtten er hun koninkrijk op. De etnisch Hongaarse Szeklers werden aangesteld om hier..Lees verder

In 2017 vonden de grootste protesten in het land plaats, na de Roemeense Revolutie in 1989. De protesten waren gericht tegen de sociaaldemocratische regering van Sorin Grindeanu die na de parlementsverkiezingen van 2016 aan de macht kwam. Aanleiding tot de protesten was een noodwet van deze regering, die honderden politici..Lees verder

Michaël de Dappere, vorst van Walachije, wist onder zijn gezag de drie vorstendommen, Walachije, Moldavië en Transsylvanië, voor de eerste keer te verenigen. De vereniging duurde echter maar een jaar. Toch wordt Michaël de Dappere door deze gebeurtenis gezien als één van de belangrijkste helden uit de Roemeense geschiedenis.

De Ottomaanse invloed brokkelde in de 19e eeuw af, waardoor Walachije en Moldavië de onafhankelijkheid konden uitroepen in 1859. Ze kozen dezelfde vorst, Alexander Johan Cuza. Hierdoor werden de twee vorstendommen in 1862 formeel verenigd tot Klein Roemenië, met als hoofdstad Boekarest. Transsylvanië was nog steeds onderdeel van het koninkrijk..Lees verder

Tijdens de Russisch-Turkse oorlog in 1877-1878 vocht Roemenië aan de Russische zijde. In de Roemeense geschiedschrijving wordt de oorlog ook wel de Roemeense Onafhankelijkheidsoorlog genoemd, omdat na de oorlog het Vorstendom Roemenië  onafhankelijkheid werd van het Ottomaanse Rijk. Ook werd vanaf 1878 Roemenië eindelijk officieel erkend door Europese grootmachten.

In 1881 werd het vorstendom Roemenië opgeheven en kwam er een nieuw koninkrijk voor in de plaats; de vorst Carol I werd gekroond tot koning van Roemenië. Het was een periode van stabiliteit en vooruitgang, maar onder de boerenbevolking heerste vaak grote armoede. Tijdens de Tweede Balkanoorlog in 1913 verwierf..Lees verder

In de eerste twee jaren van de Eerste Wereldoorlog bleef Roemenië neutraal. In 1916 sloot Roemenië zich echter aan bij de geallieerden. Men hoopte hiermee Transsylvanië en Boekovina terug te winnen van Oostenrijk-Hongarije. Een groot deel van het land werd bezet door de Centralen. Na de oorlog verwierf Roemenië toch..Lees verder

Het interbellum kenmerkte zich in Roemenië als een tijd van economische vooruitgang door een snelle industrialisatie. Landbouwhervormingen zorgden ervoor dat veel landbouwgrond overging van grootgrondbezitters naar kleine boeren. In de jaren dertig had echter ook de Roemeense economie veel te lijden onder de wereldwijde economische crisis.