Kirgizië in een oogopslag

Kir-wattus? Wáár ligt dat? Kirgizië ligt in Centraal Azië en is een voormalig Sovjet-land. Hence waarom het een Eastpacker bestemming is… Dit fantastische land heeft een schitterende natuur, een aantal toeristische trekpleisters en volgens ‘Geography Now’ zijn mensen uit Kirgizië de ‘Party-people of Central Asia’. In deze blog lees je waarom je naar Kirgizië moet.

Kirgizië betekent zoveel als ‘wij zijn met veertig’, wat refereert naar de veertig stammen die dit land hebben gevormd. Dit waren allemaal bergstammen, want Kirgizië is een land wat volledig landlocked is en in de bergen ligt. Net als in Zwitserland en bijvoorbeeld Lesotho, zorgt dat voor een unieke cultuur. En uiteraard voor de meest spectaculaire uitzichten. Kijk vooral deze documentaire om in de stemming te komen.

 

Het landschap 

Kirgizië bestaat dus voor ongeveer negentig procent uit bergen. Bijna de helft daarvan ligt boven de 3000 meter, waarvan driekwart bedekt is met eeuwige sneeuw en landijs. De meeste bergen behoren tot de Tian Shan, ‘Hemelse Bergen’, in het zuidoosten of zijn uitlopers daarvan. Deze beschrijving is niets overdreven. Vooral de piek ‘Pobeda’ is met een hoogte van 7439 meter de hoogste berg en biedt uiteraard een fantastish uitzicht. Slechts een aantal dalen ligt onder de 1000 meter zoals het Chuy- en Talasdal en de rand van het Ferganabekken. Kirgizië is bezaaid met bergmeren waarvan Issyk-Kul het grootste is, het doet een beetje Canadees aan en op zich klopt dat, want Kirgizië kent ook goeddeels een landklimaat (en is dus vrij extreem). Zo’n tachtig grotere en kleinere rivieren komen in dit enorme meer uit, een meer dat nooit bevriest.

De bevolking

Kirgizië heeft een oppervlakte van 198.500 km² (bijna 5 keer zo groot als Nederland) en telt zo’n 6,5 miljoen inwoners. De Kirgiezen stammen af van Turkse nomadenstammen die rond de tiende eeuw uit Siberië vertrokken. De bevolking van Kirgizië bestaat voor 70 procent uit Kirgiezen, 14 procent Oezbeken, 10 procent Russen en kleinere groepen Duitsers, Koreanen en Oekraïners. Veel Russen en Duitsers zijn na de onafhankelijkheid in 1991 vertrokken. 

Maar of die Kirgiziërs nou Koreaan of Oezbeek zijn, ze houden allemaal van dansen. Dat nemen ze echt heel serieus. Soms mixen ze traditionele dans ook met moderne, zoals popping. Check hier hoe de herendansgroep ‘Adem’ aan het shinen was op Asia Got Talent. 

De hoofdstad – Bishkek

 

Heerlijk groen en vol post-Sovjet-anachronismen, Bishkek (Бишкек) krijgt nergens de waardering die het verdient als cultureel centrum. Veel reizigers blijven net lang genoeg om visa op te halen voor verdere reizen in Centraal-Azië, maar het is echt de moeite waard om in allerlei culinaire afleidingen te duiken, wat Kirgizische kunst te ontdekken of het nachtleven mee te maken. Bishkek is echt een Eastpacker-bestemming. 

 

De geschiedenis begint bij één gast

Manas. Dat is echt een centraal figuur in de geschiedenis van Kirgizië. Check bijvoorbeeld deze docu. 

Tijdens de Sovjet-Unie aanbaden mensen Lenin, Marx, Stalin en zelfs hun lokale communistische leiders zoals Frunze. Toen de Sovjet-Unie instortte, moest elk land nieuwe nationale helden vinden. Manas is letterlijk overal in Kirgizië. De belangrijkste luchthaven van het land is naar hem vernoemd. De hoofdstraat in elke stad (inclusief Bishkek) en stad is vernoemd naar Manas. Er zijn standbeelden in bijna elke stad, inclusief het beroemde Manas-beeld op het Aloo-too-plein in het centrum van Bishkek. De vlag van het land verwijst zelfs naar Manas.

Historici zijn het er niet over eens over Manas überhaupt heeft bestaan (hopelijk leest hier geen Kirgiziër mee). Als je op zijn naam zoekt, kom je steevast een epos tegen. Uit die gedichten blijkt dat Manas vooral een geweldige krijger was. Hij verenigde de veertig volgen en gaf hen een thuisland in de bergen. Manas is het centrum van de Kirgizische vlag, de veertig zonnestralen zijn al die volkeren om hem heen. 

Toeristische trekpleisters

Deze blog eindigen we met een viertal fabelachtige toeristische trekpleisters.

Karakol (Каракол) ligt aan de oostelijke oevers van het Issyk Kulmeer en is omringd door superhoge bergen. Dit is een stad langs de zijderoute, waar de kumis rijkelijk vloeit en het leven goed is. 

Een typische Eastpacker-bestemming is het Yuri Gagarin Monument in Kirgizië (dus, uiteraard). Dit monument kun je aan ditzelfde enorme meer vinden. Het hoofd van de USSR-astraunaut is uitgehouwen in massief gesteente.

De Burana-toren is een grote minaret in de Chuy-vallei in het noorden van Kirgizië. Het ligt ongeveer 80 km ten oosten van de hoofdstad van het land, Bishkek, in de buurt van de stad Tokmok. De toren, samen met grafstenen, enkele grondwerken en de overblijfselen van een kasteel en drie mausolea, is het enige dat overblijft van de oude stad Balasagun, die aan het einde van de 9e eeuw (ik herhaal, de 9e eeuw) door de Karakhaniden werd gesticht. Uiteraard staat niet alles meer overend. Maar dus wel die toren, dat is gaaf, toch? 

We blijven nog even rondom het meer. Want de, zogenaamde Fairy Tale Canyon. Vraag je gids alsjeblieft het hemd van het lijf, want over deze plek zijn enorm veel mythen en sagen te vertellen. Dan kun je mooi ergens gaan zitten en over deze mythische plek uitkijken, want als je lang genoeg in de verte staart, geloof je alles…