Robbin

Ik had een appartement voor 4 personen tot mijn beschikking. Ik was echter de enige vrijwilliger, dus ik had het huis voor mezelf. Dit kwam goed uit, het appartement lijkt mij namelijk te klein om met zijn vieren te wonen omdat je dan de hele tijd op elkaars lip zit.

Het contact met andere vrijwilligers verliep zeer soepel, al snel werd ik in een chat gegooid waarin vrijwilligers uit heel Portugal zaten. Het contact kwam gemakkelijk op gang en er werden al snel tripjes gemaakt naar andere steden om deze vrijwilligers te ontmoeten.

Ik vond het leuk om in contact te komen met andere vrijwilligers via de training. De training was helaas wel langdradig, ze praten veel waardoor je lang moet luisteren zonder dat je zelf input kan geven. Dit kon alleen bij sommige oefeningen. Als de training niet online zou zijn, zou het waarschijnlijk een stuk leuker zijn.

Ik moest wennen aan de infrastructuur: de bussen en treinen waren erg slecht.

Het contact met Eastpackers was super fijn, mijn mentor is een topgozer dus dat verliep erg goed.

Probeer locals te ontmoeten, that’s the way! Ik zeg natuurlijk niet dat het niet leuk was om met vrijwilligers om te gaan. Het was namelijk ook super interessant om al die culturen en talen van vrijwilligers te leren kennen. Maar locals weten alles van de stad waar je zit, van het land, van de taal en ze hebben connecties die je kunnen helpen.