Robbin

Portugal

Robbin

11 maanden in Portugal

Mijn verhaal:

Ik was werkzaam bij een culturele jongerenorganisatie die lokaal te werk gaat.

Ik heb geleerd om zelfstandig te zijn. Daarnaast heb ik mezelf beter leren kennen en heb ik veel mensen ontmoet die in andere omstandigheden leven waardoor ik mijn omstandigheden meer ben gaan waarderen. Ik heb super veel mensenkennis opgedaan bij Bonae Spei en door alle mensen die ik in heel Portugal heb leren kennen.

Mijn mooiste herinnering is het surfen, met locals mee in de auto om de mooie Atlantische zee te trotseren om vervolgens bij de surfschool te chillen. Het hoogtepunt was een surffestival waar ik mee heb geholpen als vrijwilliger en waar ook mooie vriendschappen uit zijn voortgekomen. Verder koester ik alle herinneringen die ik met locals in heel Portugal heb: Lissabon, Peniche, Coimbra en Porto. De laatste helft van mijn project ben ik bewust bijna altijd met locals om gegaan, dat had meer waarde voor mij dan omgaan met andere vrijwilligers.

Mijn mooiste herinnering is het surfen, met locals mee in de auto om de mooie Atlantische zee te trotseren

Hoe was je woonsituatie?

Ik had een appartement voor 4 personen tot mijn beschikking. Ik was echter de enige vrijwilliger, dus ik had het huis voor mezelf. Dit kwam goed uit, het appartement lijkt mij namelijk te klein om met zijn vieren te wonen omdat je dan de hele tijd op elkaars lip zit.

Hoe was het contact met de andere vrijwilligers?

Het contact met andere vrijwilligers verliep zeer soepel, al snel werd ik in een chat gegooid waarin vrijwilligers uit heel Portugal zaten. Het contact kwam gemakkelijk op gang en er werden al snel tripjes gemaakt naar andere steden om deze vrijwilligers te ontmoeten.

Hoe kijk je terug op de trainingen waar je aan deelnam?

Ik vond het leuk om in contact te komen met andere vrijwilligers via de training. De training was helaas wel langdradig, ze praten veel waardoor je lang moet luisteren zonder dat je zelf input kan geven. Dit kon alleen bij sommige oefeningen. Als de training niet online zou zijn, zou het waarschijnlijk een stuk leuker zijn.

Waar moest je het meest aan wennen in het land waar je vrijwilligerswerk deed?

Ik moest wennen aan de infrastructuur: de bussen en treinen waren erg slecht.

Hoe was je contact met Eastpackers?

Het contact met Eastpackers was super fijn, mijn mentor is een topgozer dus dat verliep erg goed.

Welk advies zou je toekomstige ESC'ers willen meegeven?

Probeer locals te ontmoeten, that’s the way! Ik zeg natuurlijk niet dat het niet leuk was om met vrijwilligers om te gaan. Het was namelijk ook super interessant om al die culturen en talen van vrijwilligers te leren kennen. Maar locals weten alles van de stad waar je zit, van het land, van de taal en ze hebben connecties die je kunnen helpen.