Salma

Italië

Salma

12 maanden in Italië

Mijn verhaal:

Ik deed vrijwilligerswerk waarbij ik ondersteuner van begeleiders was in een opvang voor uit huis geplaatste jongeren en minderjarige immigranten.

Ik heb vele mooie herinneringen van mijn reizen door het land. Maar ik denk dat de dag dat Italië het EK won een van de beste ervaringen was, omdat ik me zo verbonden voelde met het land en in de vreugde van het volk kon delen. Samen met 2 andere vrijwilligers zijn we naar Venetië gegaan waar we de wedstrijd samen met andere locals in een café volgden. Toen we teruggingen naar Padova was de wedstrijd nog steeds gaande. Het feest barstte los toen we thuis kwamen. We zijn daarna in de nacht naar het centrum gegaan en hebben alle blijdschap van de overwinning van dichtbij kunnen zien, meemaken, voelen en vieren.

Ik kijk op mijn tijd als vrijwilliger terug als een levenservaring die veel te kort was.

Reis wanneer je kan en vooral: geniet!

Hoe was je woonsituatie?

De woonsituatie was te doen: in het begin wel teleurstellend, maar na een tijdje had ik toch de mogelijkheid om het een thuis te maken en het zo te laten voelen samen met de inwonende huiseigenaar en andere vrijwilligers. Het was fijn om een eigen kamer/privacy te hebben. Ook de locatie was erg handig: achter het treinstation, waardoor ik overal de trein naar toe kon nemen wanneer ik dat wilde.

Hoe was het contact met de andere vrijwilligers?

Ik heb contact met de vrijwilligers met wie ik samenwoonde en het project deed.

Hoe kijk je terug op de trainingen waar je aan deelnam?

Het was geruststellend om andere vrijwilligers te ontmoeten die in hetzelfde land, dezelfde ervaring opdeden. Er was veel steun. Het was natuurlijk wel jammer dat het niet in real life was en dat de normale training (die in Rome werd gehouden) niet kon worden gehouden vanwege de pandemie. Al met al heeft de organisatie hun best gedaan.

Waar moest je het meest aan wennen in het land waar je vrijwilligerswerk deed?

Ik moest wennen aan de bureaucratie. Niets gaat volgens planning: het openbaar vervoer komt te laat (of niet). Tijdens de feestdagen is alles stil en gesloten. Dit is erg fijn, maar wel het tegenovergestelde van Rotterdam waar alles 365 dagen doorgaat en open is. Ook was het lastig om belangrijke zaken alleen te regelen terwijl ik de taal niet voldoende spreek. Daarnaast moest ik wennen aan het ontbijt, of liever gezegd: geen ontbijt of het te zoete ontbijt.

Hoe was je contact met Eastpackers?

Ik heb niet veel contact gehad maar heb wel altijd het gevoel gehad dat ik kon vragen om hulp.

Welk advies zou je toekomstige ESC'ers willen meegeven?

Heb geen verwachtingen, lees je van tevoren in over de cultuur, probeer alvast de taal (of belangrijke woorden) te leren voordat je arriveert. Reis wanneer je kan en vooral: geniet!