Armenië
Een klein land op de breuklijn van grootmachten
Ingeklemd door Iran, Rusland en Turkije, met een unieke cultuur en geschiedenis. Ontdek Armenië nu met Eastpackers!
Unieke geschiedenis
In de oudheid was Armenië een van de grote centra van beschaving van de wereld. In de middeleeuwen kwam er echter een eind aan de onafhankelijkheid van de Armeniërs; hun gebieden werden veroverd door de Perzen, Ottomanen en uiteindelijk de Russen. Het oostelijke deel van Armenië, dat nu de Republiek vormt, werd door het Russische Rijk geannexeerd en werd later een Sovjet-republiek. Het westelijke deel bleef onder Ottomaans gezag. Hier leden de Armeniërs tijdens de vroege twintigste eeuw onder etnisch geweld, pogroms, deportaties en uiteindelijk de Armeense genocide in 1915. Mede hierdoor is er een wereldwijde Armeense diaspora.
Armeense gastvrijheid
Ontdek met Eastpackers de Armeense gezelligheid en keuken! Volgens een Armeens gezegde "behoort de gast tot God" en dit laten de Armeniërs merken in hun gastvrijheid. Armeens eten barst van de granaatappels, aubergine, walnoten en lamsvlees. Bovendien hebben de Armeniërs hun eigen platbrood dat al eeuwenlang op dezelfde wijze wordt gemaakt: lavash. Tijdens de vorige eeuw leverde Armenië cognac aan de gehele Sovjet-Unie en het Armeense merk Ararat is nog steeds geliefd in de voormalige Sovjet-republieken.
Sprookjesachtige kloosters
In 301 na Christus werd Armenië het eerste land ter wereld dat het christendom overnam als staatsreligie. Geen wonder dus dat het land barst van de kathedralen en kloosters. Ten westen van de hoofdstad Jerevan ligt het klooster Chor Virap, waar de stichter van de Armeense kerk, Gregorius de Verlichter, dertien jaar lang gevangen werd gehouden en vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de besneeuwde Ararat, nationaal symbool van het Armeense volk. Dezelfde Gregorius stichtte Geghard in de derde eeuw, een klooster deels uitgehakt in de bergwand. In het zuiden ligt het klooster Tatev, te bereiken met een kilometerslange kabelbaan.
Sovjet-architectuur
Armenië is rijk aan bijzondere Sovjet-architectuur. Boven het Sevan-meer zweeft bijvoorbeeld een betonnen avantgarde hotel uit de jaren ’30, waar Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir op bezoek waren in de jaren ’60. In de tweede stad van het land, Gjoemri, vind je stalen fonteinen, torenhoge grijze sculpturen en rode reliëftekeningen uitgehakt in de gevel van het treinstation. Jerevan zelf wordt vaak de “roze stad” genoemd, vanwege de eindeloze rijen Sovjet-flatgebouwen in roze pastelkleuren.
Info
-
Officiële naam: Republiek Armenië
-
Regeringsvorm: Presidentiële republiek met meerpartijenstelsel
-
Inwoneraantal: 2,96 miljoen
-
Oppervlakte: 29.743 km²
-
Hoofdstad: Jerevan
-
Officiële taal: Armeens
-
Valuta: Armeense dram
-
Grootste religie: Armeens-Apostolische Kerk (94,7%)
-
Nationale feestdag: 21 september (Onafhankelijkheidsdag)
Koning Tiridates III verklaart het christendom tot staatsreligie
Armenië wordt de eerste staat ter wereld die het christendom als officiële religie aanneemt, nog voordat het Romeinse Rijk dat doet.Val van het laatste Armeense koninkrijk
In de middeleeuwen wordt Armenië beurtelings veroverd door de Arabieren, Byzantijnen, Perzen en Seltsjoeken. In de twaalfde eeuw laten de Byzantijnen de Armeniërs een koninkrijk oprichten in zuidoost Anatolië (Cilicië). Dit laatste koninkrijk valt in de veertiende eeuw onder druk van de Mammelukken uit Egypte en de Timoeriden uit Centraal-Azië.
De Perzen en Ottomanen strijden om de Armeense gebieden
Vanwege hun strategische belang worden de Armeense gebieden constant betwist tussen de Perzische Safawieden en de Turkse Ottomanen. Tussen 1513 en 1737 wordt Jerevan maar liefst veertien keer veroverd van de ene partij op de andere.
Oost-Armenië wordt veroverd door de Russen
Na de Russisch-Perzische Oorlog van 1826-28 komt Armenië, samen met de andere Perzische gebieden in de Kaukasus, in Russische handen.
De Hamidische bloedbaden
Honderdduizenden Armeniërs worden vermoord in het Ottomaanse Rijk. Ook Assyrische christenen waren slachtoffer van massamoorden en pogroms. De bloedbaden zouden Sultan Abdülhamit II de bijnaam “de Rode Sultan” opleveren.
Armeense genocide
Meer dan een miljoen Armeniërs werden in het Ottomaanse Rijk vermoord ten tijde van de Eerste Wereldoorlog en de daarop volgende Turkse Onafhankelijkheidsoorlog.
Democratische Republiek Armenië
In 1918 werd er een republiek gesticht in de Armeense gebieden terwijl de Russische en Ottomaanse Rijken uiteenvielen. Tijdens haar korte levensduur werd de republiek geteisterd door oorlogen, een vluchtelingencrisis en het Rode Leger.
Armenië wordt bij de Sovjet-Unie ingelijfd
In 1920 valt het Rode Leger Armenië binnen en wordt de Armeense Socialistische Sovjet-Republiek uitgeroepen. In 1922 wordt het onderdeel van de Sovjet-Unie.
Begin van de oorlog in Nagorno-Karabach
Eind jaren ’80 groeit het Armeens nationalisme in het gebied Nagorno-Karabach uit tot een etnisch conflict. De etnisch Armeense meerderheid in de regio protesteert voor de overdracht van het gebied van Azerbeidzjan naar Armenië. Terwijl het conflict escaleert, valt de Sovjet-Unie uiteen in 1991.
Aardbeving verwoest delen van Noord-Armenië
De aarbeving verwoest de hele stad Spitak en grote delen van Gjoemri en Vanadzor. Er vallen tienduizenden doden.
Armenië verklaart de onafhankelijkheid
Armenië verklaarde in 1990 zijn soevereiniteit en het land wordt in 1991 daadwerkelijk onafhankelijk. De eerste vrije verkiezingen worden gewonnen door Levon Ter-Petrosyan, een van de leiders van de beweging voor de “hereniging” van Karabach met Armenië.
Einde van de oorlog in Karabach
Na meer dan zes jaar oorlog, ondertekenen Armenië en Azerbeidzjan een staakt-het-vuren. Tot op de dag van vandaag is het conflict echter onopgelost. De “Republiek Artsach” (ook wel Republiek Nagorno-Karabach) wordt door geen enkel land erkend, maar wordt door Armenië militair gesteund.
Vreedzame protesten werpen regering Sarkisian omver
Sinds de onafhankelijkheid wordt de Armeense politiek gedomineerd door militairen en politici die hun bekendheid en macht verworven door het conflict in Karabach. Hier komt een einde aan in 2018, wanneer massale protesten Serzj Sarkisian dwingen tot aftreden. Journalist Nikol Pashinjan wordt verkozen tot nieuwe premier.
Laatste blog berichten over Armenië
Dogu Express: een bijzondere treinreis dwars door Turkije
