Tom

Roemenië

Tom

9 maanden in Roemenië

Mijn verhaal:

Dag ik ben Tom en ik werkte met kinderen met handicaps om hun persoonlijke ontwikkeling te bevorderen en hun sociale exclusiviteit te verminderen. Ook werkte ik aan het opzetten van verschillende campagnes om de sociale exclusiviteit van mensen met handicaps te verbeteren en mensen in Roemenië bewust te maken van de huidige leefomstandigheden van mensen met handicaps.

Ik heb veel geleerd zo heb ik mijn sociale vaardigheden sterk verbeterd en ben heel wat zelfverzekerder geworden, ook heb ik wat Roemeens geleerd en geleerd hoe ik beter talen kan leren.

Ik heb niet één beste herinnering, het waren er heel veel. Van alle tijden dat we samen met de vriendengroep waren, of wanneer we aan het reizen waren. Het was een geweldige tijd die ik nooit meer zal vergeten, en een tijd waarin ik vrienden voor het leven heb gemaakt.

Het was een geweldige tijd die ik nooit meer zal vergeten, en een tijd waarin ik vrienden voor het leven heb gemaakt.

Hoe was je woonsituatie?

Ik woonde in een appartement, niet groot, maar meer dan genoeg ruimte, ik had mijn eigen slaapkamer en had 4 huisgenoten.

Hoe was het contact met de andere vrijwilligers?

Ik had met alle vrijwilligers van onze organisatie prima contact, met twee had ik een heel goed contact, en samen met twee vrijwilligers uit een andere stad zijn dit vrienden voor het leven geworden.

Hoe kijk je terug op de trainingen waar je aan deelnam?

The on-arrival training werd voor ons online gehouden vanwege Corona, dit maakte de training ongelooflijk saai. Maar als de training niet online meer wordt gehouden kan ik me voorstellen dat het erg leuk is, want je ontmoet veel nieuwe vrijwilligers die door het hele land heen wonen.

Waar moest je het meest aan wennen in het land waar je vrijwilligerswerk deed?

Ik kan me niet herinneren dat ik ergens echt aan moest wennen, natuurlijk worden dingen hier anders gedaan, maar ik paste me snel aan en voelde me hier direct al thuis.

Hoe was je contact met Eastpackers?

Ik had Ruben niet echt nodig omdat alles gewoon prima ging, maar hij stuurde me ongeveer een keer per maand een berichtje om te vragen hoe alles ging.

Welk advies zou je toekomstige ESC'ers willen meegeven?

Sta open voor nieuwe ervaringen, stap uit je comfort zone, en het belangrijkste, vergeet niet ervan te genieten.