Hanne
Noord-Macedonië
Hanne
6 maanden in Noord-Macedonië
Mijn verhaal:
Dag, ik ben Hanne en ik was verantwoordelijk voor het organiseren van verschillende workshops en activiteiten. Aangezien het de organisatie weinig interesseerde wat voor workshops ik organiseerde, was ik zelf verantwoordelijk voor de invulling hiervan.
Tijdens mijn ESC ben ik denk ik een beetje ‘opener’ geworden. Ik leefde in een heel ander land dan gewend, en ook mijn huisgenoten waren van een temperament dat voor mij onbekend was. Ik heb geleerd om mij hiervoor meer open te stellen.
Ik had gehoopt dat ik tijdens mijn ESC ook veel zou leren van mijn vrijwilligerswerk. Doordat dit een beetje tegen viel heb ik hier niet zo veel van geleerd dan verwacht. Desondanks denk ik dat ik veel geleerd heb door in een compleet ander land een tijd te leven.
Mijn beste herinnering aan mijn tijd als ESC vrijwilliger is misschien wel Kolede; een Macedonische traditie waarbij overal in de stad kleine vuurtjes zijn op de dag voor orthodox kerst. Het was -15 buiten, maar met een aantal vrijwilligers van mijn organisatie en uit een andere stad trotseerden we de kou. We vierden samen met een aantal Macedonische vrienden Kolede met een verwarmde Rakija in de hand. Er was live-muziek, en rondom het vuur werd gedanst. Het was een heel gezellige avond.
Verder heb ik simpelweg veel goede herinneringen aan gezellige avonden samen met vrienden.
Het is een bijzondere en unieke ervaring die je niet snel ergens anders kunt krijgen
Ik woonde in een appartement in een flat met drie anderen. Met mijn Estse huisgenoot deelde ik de kamer.
Het contact met andere ESC’ers was goed; we waren met tussen de drie en acht vrijwilligers op kantoor tijdens mijn ESC. Helaas waren zij er vaak enkel voor een paar maanden. Daarnaast had ik ook contact met vrijwilligers in andere steden in Macedonië en heb ik hen ook een paar keer bezocht.
De on-arrival training was fijn. We zaten in een mooi hotel en aangezien we enkel een groepje van vijf waren, was de begeleiding intensief. In Macedonië is veel anders dan in ‘het westen’, en zo werken ook de organisaties met een andere instelling dan dat wij gewend zijn. Het was fijn om hierover te kunnen praten in een omgeving die los staat van je eigen organisatie en die ons perspectief goed begreep.
De luiheid. Ik had verwacht dat mijn organisatie zich vol energie inzet om hun doelen te bereiken, maar ook hier was koffie drinken en roddelen net zo belangrijk. Ik wilde echt iets doen, en had soms het idee dat daar niet echt plek voor was.
Het contact met Eastpackers was goed! Ik had geen grote problemen waarvoor ik Eastpackers hulp nodig had, maar ik weet dat ik als ik ze nodig had op elk moment kon bereiken.
‘Alles is veel voor wie niets verwacht’. Elk ESC is compleet verschillend; je kan pech hebben met je organisatie, je kan je alleen voelen, en je kan je ook helemaal niet thuis voelen op de plek. Verwacht niet dat ESC van begin tot eind een feestje zal zijn. Ik denk bovendien dat je belangrijkste motivatie moet zijn dat je graag in het buitenland wil leven voor een tijdje, want je project kan simpelweg, en helaas volgens mij nogal vaak, tegenvallen. Desalniettemin raad ik ESC 100% aan! Het is een bijzondere en unieke ervaring die je niet snel ergens anders kunt krijgen. En natuurlijk als laatste tipje; ga naar Macedonië, naar Bitola! Mooiste land van de wereld, en Bitola hoort ook zeker in de top 10 van meest gezellige kleine steden in de wereld.