Ilse
Slovenië
Ilse
9 maanden in Slovenië
Mijn verhaal:
Dag ik ben Ilse en ik werkte op een na schoolse opvang voor kinderen. Ik gaf Engels bijles aan jonge kinderen, hielp met huiswerk van de kinderen, speelde spelletjes met de kinderen & organiseerde workshops.
Ik heb een hele hoop ervaring opgedaan. Ik heb beter leren omgaan met kinderen, met name het praten met ze. Ik heb veel van een andere cultuur mee kunnen krijgen, wat me weer anders leerde denken en ik heb m’n Engels flink kunnen verbeteren. Het gaf me ook een beter beeld over wat ik wilde doen in de toekomst.
Het klinkt misschien heel cliché, maar er is niet één herinnering die ik het beste vond. Er waren zoveel leuke herinneringen die ik maakte met de andere ESC-vrijwilligers, we hebben het super gezellig gehad, ik heb een hele hoop van hun geleerd en veel nieuwe vrienden gemaakt.
Ik denk dat ik een hoop heb geleerd en vooral een stukje “volwassener” ben geworden, door zoveel opeens zelf te hebben moeten doen. Ik was best wel jong toen ik vertrok, daarom denk ik dat ik ook ontzettend veel heb geleerd. Ik heb ook ontzettend veel van andere culturen geleerd en ook over mijn eigen cultuur.
Ik heb ook ontzettend veel van andere culturen geleerd en ook over mijn eigen cultuur.
Ik woonde in een flatgebouw samen met een ander huisgenootje. Het was een soort van vakantiehuisje dat gehuurd werd door de vrijwilligersorganisatie. Het was vrij groot vergeleken met huizen van andere vrijwilligers die we hadden gezien. We hadden een eigen slaapkamer, een aparte kamer voor de keuken, woonkamer met een grote tafel en een bank plus tv die HBO max er al op had zitten.
Ik heb een hele hoop contacten overgehouden. Ik ken nu mensen uit een hele hoop landen in Europa. We zijn van plan om in de toekomst met een grote groep in Spanje te gaan ontmoeten, waar ik al erg naar uit kijk! Ook deze zomer ga ik samen met mijn huisgenootje van toen op een roadtrip door Nederland en Duitsland.
Ik vond het jammer dat het online was, maar dit was ook wel te voorspellen met de Corona situatie. Anders had ik met een hoop andere vrijwilligers in een ander deel van het land in een hotel met een zwembad gezeten, wat vrijwilligers in de toekomst wel zullen hebben :). Ze hadden het wel erg leuk online opgezet, met allemaal spelletjes en vragen die we moesten beantwoorden. Aan het eind hadden we wel contact gegevens kunnen uitwisselen wat erg handig was.
Dat ik niet overal zo makkelijk kon komen, doordat het openbaar vervoer niet zo goed is zoals in Nederland en het fietsen minder normaal is. Wielrennen is wel erg populair hier, dus wielrenners zie je ook overal. Ik woonde eerst in de stad Utrecht en alles was gewoon erg dichtbij en hier woonde ik niet in een stad, wat erg wennen was. Ik heb dus na een maand ook snel een fiets gekocht, want ik kon niet meer zonder.
Als ik contact wilde opnemen met de organisatie, dan ging dat erg soepel en ze waren altijd bereikbaar. Eens in de zoveel tijd hadden we contact om te kijken hoe het ging.
Zoveel mogelijk vragen stellen en duidelijk maken hoe je je ergens bij voelt. En gewoon de uitdaging aan gaan!