Ebba

Estland

Ebba

10 maanden in Estland

Mijn verhaal:

Dag ik ben Ebba en ik werkte op een kindergarten in een groep met 20 vijfjarige kinderen. Ik gaf knutsellessen, hielp de juffen met de dagelijkse routine, organiseerde extra activiteiten zoals een speurtocht of Nederlandse thema-dagen. En ik deed kleine dingen zoals spelletjes en kletsen met de kindjes. En opruimen en lessen voorbereiden hoorde er natuurlijk ook bij.

Door mijn ESC sta ik sta nu veel steviger in mijn schoenen, stap eerder op dingen af en weet beter wat ik belangrijk vind en wat ik wil.

Ik heb zo’n goeie tijd gehad met de andere vrijwilligers! Vooral de hikes en het kamperen waren heel tof, we hebben ook hikes gedaan waarbij we tot onze knieën in de sneeuw stonden. Ik heb sowieso hele goede herinneringen aan de winter omdat er zo veel sneeuw was. En midzomernacht natuurlijk!

Ik heb zo een geweldig jaar gehad! Ik heb hele leuke nieuwe mensen leren kennen, een heel mooi land ontdekt en een heleboel geleerd. Ik zou echt iedereen aanraden om dit te doen.

Ik heb zo een geweldig jaar gehad! Ik heb hele leuke nieuwe mensen leren kennen, een heel mooi land ontdekt en een heleboel geleerd. Ik zou echt iedereen aanraden om dit te doen.

Hoe was je woonsituatie?

Ik woonde in een studentenflat van de universiteit met Estse studenten. Ik had een kamer voor mezelf en deelde de badkamer en keuken met de rest van de verdieping. Het was super centraal en heel dicht bij mijn werk.

Hoe was het contact met de andere vrijwilligers?

Heel goed, ik heb heel veel vrijwilligers leren kennen tijdens de trainingen en ik heb goede vriendschappen met hen gevormd. Een paar woonden heel dichtbij dus we konden makkelijk bij elkaar langs.

Hoe kijk je terug op de trainingen waar je aan deelnam?

Ik vond het heel nuttig omdat je veel nieuwe contacten opdoet. Daarnaast was het fijn dat je de problemen waar je tegenaan liep met de groep kon bespreken en kon merken dat je niet de enige was.

Waar moest je het meest aan wennen in het land waar je vrijwilligerswerk deed?

Ik denk dat Estse mensen best wel gesloten zijn, en dat het dus moeilijk is om echt contact te maken.

Hoe was je contact met Eastpackers?

Alles verliep heel goed tijdens mijn project dus ik heb niet veel hulp nodig gehad, maar ik kreeg meteen antwoord als ik toch een vraag had dus ik wist dat ze voor me klaar stonden als er iets was.

Welk advies zou je toekomstige ESC'ers willen meegeven?

Stel je flexibel op, want je gaat situaties meemaken die je niet verwacht. En probeer zoveel mogelijk van de taal te leren en die actief te oefenen in de supermarkt enzo.