Carlijn

Slovenië

Carlijn

6 maanden in Slovenië

Mijn verhaal:

Ik deed vrijwilligerswerk in een jongerencentrum met twee locaties in Lucija en Piran. Na schooltijd kwamen deze jongeren langs voor een praatje, spelletje of een andere activiteit. Verder gaf ik Engelse les aan een groepje 9 en 10 jarigen door middel van spel. Naast mijn taken in het jongerencentrum heb ik ook mijn eigen persoonlijke project bedacht en interviews gehouden met andere vrijwilligers in Slovenië en hierover een video gemaakt.

Ik heb geleerd om mezelf (nog meer) proactief op te stellen en mijn ideeën te pitchen en in de praktijk te brengen. Daarnaast heb ik veel geleerd over jezelf aanpassen aan een organisatie, je huisgenoten, etc., maar ook voor jezelf opkomen wanneer dit nodig is.

Mijn mooiste herinneringen zijn er te veel om uit te kiezen, maar ik denk uiteindelijk alle momenten waarin ik echt uit mijn comfortzone stapte en wat voor gevoel dat gaf. Bijvoorbeeld zingen op een karaoke avond, op straat spelen en geld verdienen en interviews opnemen.

Ik kijk terug met een hele grote glimlach. Het was wat moeilijk op het begin, maar dat ging steeds beter. Ik heb heel veel mooie herinneringen gemaakt met hele leuke mensen.

 

Ik heb heel veel mooie herinneringen gemaakt met hele leuke mensen

Hoe was je woonsituatie?

Ik woonde in een appartementje met twee andere vrijwilligers. Het appartement was best modern en ik voelde me er al snel thuis! Ik had mijn eigen kamer, en de andere twee vrijwilligers deelden een kamer. Verder hadden we een aparte woonkamer, keuken en balkonnetje.

Hoe was het contact met de andere vrijwilligers?

Goed! Mijn huisgenoten en ik moesten op het begin heel erg aan elkaar wennen, maar dat liep steeds beter, totdat we echt goede vriendinnen werden! Verder waren de andere vrijwilligers in Slovenië aardige, open-minded en gastvrije mensen. Ik had het gevoel dat we elkaar altijd wilden helpen en je kon ook samenwerkingen aangaan met anderen. Verder waren het ook wel gekkies af en toe en ze waren gek op een feestje!

Hoe kijk je terug op de trainingen waar je aan deelnam?
Waar moest je het meest aan wennen in het land waar je vrijwilligerswerk deed?

Ik denk vooral het langzame werk- en leefritme daar, die toch wel heel anders is dan in Nederland. Op het begin was dat lastig, maar op een gegeven moment ga je er ook een beetje in mee.

Hoe was je contact met Eastpackers?

Prima! Ik had altijd wel het gevoel dat ik met al mijn vragen terecht kon en het contact was lekker low-key. Ik heb niet veel contact gehad tijdens het project, omdat ik al genoeg support ervaarde van mijn collega’s in de organisatie.

Welk advies zou je toekomstige ESC'ers willen meegeven?