Annemarijn

Georgië

Annemarijn

6 maanden in Georgië

Mijn verhaal:

Ik werkte in jongerencentrum Georgian Youth for Europe (GYE), waar we verschillende clubs voor jongeren hadden, namelijk taalclubs, sportclubs en knutselclubs, en elke vrijdag een evenement gebaseerd op een internationale dag van die week, zoals Women’s day, zero waste of mother’s day. Verder ging ik naar scholen en kindergarten om Engelse les te geven, hielp ik in het gehandicapten centrum met knutselen gaf ik presentaties over ESC op colleges, stond op een beurs in Tbilisi universiteit met een kraampje om GYE en ESC te promoten en ik hielp bij diverse Youth Exchanges.

In mijn 6 maanden heb ik best veel geleerd, namelijk: om op mijzelf te wonen in een onbekend land met onbekende mensen, meer open te staan tegenover anderen, om minder gestresst te zijn in nieuwe situaties en ik ben alle kandsen en vrijheid die ik krijg in Nederland heel erg gaan waarderen. Verder heb ik ook veel geleerd over Georgische en andere culturen van het land en andere vrijwilligers.

Ik heb genoten van elk moment! Mijn dagelijks leven met mijn nieuwe vrienden was echt zo leuk. Alle gezellige spelletjes avonden, feestjes en gezamelijke tripjes. Dit maakte dat we erg close waren en voor elkaar klaar stonden. De skitrip die wij eind februari in Gudauri met een groep van 16 vrijwilligers uit Georgië en Armenië maakten was echt een van de hoogte punten! Op de pistes leerde we elkaar skiën en snowboarden, kwamen we elkaar tegen in de liften en aten we met elkaar. Na de skidag speelden we spelletjes en kletsten we tot we gingen slapen.

Dit was de tijd van mijn leven. Ik ben nooit zo gelukkig geweest als de laatste 6 maanden. Ik zal het nooit vergeten en zal de herinneringen voor altijd dichtbij houden.

Hoe was je woonsituatie?

Mijn woonsituatie was prima. Ik had een grote kamer en alle essentiele benodigdheden waren er.

Hoe was het contact met de andere vrijwilligers?

Heel erg goed! Ik voelde mij helemaal thuis daar. We waren een erg hechte groep en zagen elkaar als familie. Ik heb vrienden voor het leven gemaakt daar. Een deel van de ander woonde tegenover ons, dus we liepen vaak over van huis naar huis. Zo voelde je je nooit alleen, want je kon altijd naar de andere toe. Ik heb net zo veel tijd in hun appartement als in de mijne doorgebracht.

Hoe kijk je terug op de trainingen waar je aan deelnam?

Een goed begin om veel mensen te leren kennen uit andere gebieden, maar ook te leren over de cultuur van het land, de omgang met moeilijkheden in werk en persoonlijke situaties.

Waar moest je het meest aan wennen in het land waar je vrijwilligerswerk deed?

Het feit dat iedereen altijd te laat komt en niks georganiseerd is was wel even wennen, maar het was ook wel weer fijn. Je had namelijk nooit echt meer tijd stress en je kan zelf erg makkelijk dingen organiseren.

Hoe was je contact met Eastpackers?

Er was niet erg veel contact, maar als het nodig was waren ze er en hielpen ze mij.

Welk advies zou je toekomstige ESC'ers willen meegeven?

Geniet van elk moment, want de tijd vliegt zo voorbij!