Meer dan een miljoen Armeniërs werden in het Ottomaanse Rijk vermoord ten tijde van de Eerste Wereldoorlog en de daarop volgende Turkse Onafhankelijkheidsoorlog.

In 1918 werd er een republiek gesticht in de Armeense gebieden terwijl de Russische en Ottomaanse Rijken uiteenvielen. Tijdens haar korte levensduur werd de republiek geteisterd door oorlogen, een vluchtelingencrisis en het Rode Leger.

In 1920 valt het Rode Leger Armenië binnen en wordt de Armeense Socialistische Sovjet-Republiek uitgeroepen. In 1922 wordt het onderdeel van de Sovjet-Unie.

Eind jaren ’80 groeit het Armeens nationalisme in het gebied Nagorno-Karabach uit tot een etnisch conflict. De etnisch Armeense meerderheid in de regio protesteert voor de overdracht van het gebied van Azerbeidzjan naar Armenië. Terwijl het conflict escaleert, valt de Sovjet-Unie uiteen in 1991.

De aarbeving verwoest de hele stad Spitak en grote delen van Gjoemri en Vanadzor. Er vallen tienduizenden doden.

Armenië verklaarde in 1990 zijn soevereiniteit en het land wordt in 1991 daadwerkelijk onafhankelijk. De eerste vrije verkiezingen worden gewonnen door Levon Ter-Petrosyan, een van de leiders van de beweging voor de “hereniging” van Karabach met Armenië.

Na meer dan zes jaar oorlog, ondertekenen Armenië en Azerbeidzjan een staakt-het-vuren. Tot op de dag van vandaag is het conflict echter onopgelost. De “Republiek Artsach” (ook wel Republiek Nagorno-Karabach) wordt door geen enkel land erkend, maar wordt door Armenië militair gesteund.

Sinds de onafhankelijkheid wordt de Armeense politiek gedomineerd door militairen en politici die hun bekendheid en macht verworven door het conflict in Karabach. Hier komt een einde aan in 2018, wanneer massale protesten Serzj Sarkisian dwingen tot aftreden. Journalist Nikol Pashinjan wordt verkozen tot nieuwe premier.

Armenië wordt de eerste staat ter wereld die het christendom als officiële religie aanneemt, nog voordat het Romeinse Rijk dat doet.

In de middeleeuwen wordt Armenië beurtelings veroverd door de Arabieren, Byzantijnen, Perzen en Seltsjoeken. In de twaalfde eeuw laten de Byzantijnen de Armeniërs een koninkrijk oprichten in zuidoost Anatolië (Cilicië). Dit laatste koninkrijk valt in de veertiende eeuw onder druk van de Mammelukken uit Egypte en de Timoeriden uit Centraal-Azië.