Armenië verklaart de onafhankelijkheid

Armenië verklaarde in 1990 zijn soevereiniteit en het land wordt in 1991 daadwerkelijk onafhankelijk. De eerste vrije verkiezingen worden gewonnen door Levon Ter-Petrosyan, een van de leiders van de beweging voor de “hereniging” van Karabach met Armenië.

Lees meer

Einde van de oorlog in Karabach

Na meer dan zes jaar oorlog, ondertekenen Armenië en Azerbeidzjan een staakt-het-vuren. Tot op de dag van vandaag is het conflict echter onopgelost. De “Republiek Artsach” (ook wel Republiek Nagorno-Karabach) wordt door geen enkel land erkend, maar wordt door Armenië militair gesteund.

Lees meer

Vreedzame protesten werpen regering Sarkisian omver

Sinds de onafhankelijkheid wordt de Armeense politiek gedomineerd door militairen en politici die hun bekendheid en macht verworven door het conflict in Karabach. Hier komt een einde aan in 2018, wanneer massale protesten Serzj Sarkisian dwingen tot aftreden. Journalist Nikol Pashinjan wordt verkozen tot nieuwe premier.

Lees meer

Val van het laatste Armeense koninkrijk

In de middeleeuwen wordt Armenië beurtelings veroverd door de Arabieren, Byzantijnen, Perzen en Seltsjoeken. In de twaalfde eeuw laten de Byzantijnen de Armeniërs een koninkrijk oprichten in zuidoost Anatolië (Cilicië). Dit laatste koninkrijk valt in de veertiende eeuw onder druk van de Mammelukken uit Egypte en de Timoeriden uit Centraal-Azië.

Lees meer

De Hamidische bloedbaden

Honderdduizenden Armeniërs worden vermoord in het Ottomaanse Rijk. Ook Assyrische christenen waren slachtoffer van massamoorden en pogroms. De bloedbaden zouden Sultan Abdülhamit II de bijnaam “de Rode Sultan” opleveren.

Lees meer

Armeense genocide

Meer dan een miljoen Armeniërs werden in het Ottomaanse Rijk vermoord ten tijde van de Eerste Wereldoorlog en de daarop volgende Turkse Onafhankelijkheidsoorlog.

Lees meer