Wendy

Ik had mijn eigen slaapkamer, in een kleine gang in een groot huis. In die gang waren nog 3 andere slaapkamers, waar ook vrijwilligers sliepen, vaak met z’n tweeën op één kamer. De rest van het huis werd vooral in weekenden gebruikt voor het onderbrengen van gasten voor huwelijken, aangezien er elke zaterdag een huwelijk op het terrein was. In een gebouw 10 meter van dit huis vandaan was de gezamenlijke keuken en eet/woonkamer. Gedurende mijn tijd wisselde het vaak hoeveel andere vrijwilligers er waren, in de zomer was het erg druk, maar ervoor en erna was het er erg rustig qua medebewoners.

Prima. Toen ik aankwam waren er twee andere lange termijn vrijwilligers, waarvan er één binnen een maand wegging en de ander nog 4,5 maand bleef. Met die laatste ben ik goede vrienden geworden, en we hebben samen veel ondernomen om de regio te zien. Er was ook een tijd van ongeveer 3 maanden dat ik de enigste ESC-vrijwilliger was. In de laatste 3 weken kwam er een nieuwe bij.

Fijn en druk. Ik voelde me in het begin redelijk eenzaam en alleen bij mijn organisatie, en dan opeens zoveel andere ESC-vrijwilligers om je heen hebben was stiekem best fijn. Daarnaast zorgde het ook voor veel drukte, want overdag ben je lang bezig met het programma en op sommige avonden had ik dan weinig energie meer over om lang op te blijven om sociaal te zijn. Maar dat ligt niet persé aan het programma, ook gewoon aan mijn energielevel in die periode. Het programma zelf namelijk was prima, maar niet super boeiend. Ik denk dat het vooral fijn is voor jongere ESC-vrijwilligers, voor wie het echt de eerste keer is dat zoiets groots ondernemen. Aangezien ik twee studies heb gedaan, eentje ook waarin je veel reflecties moest doen, wist ik redelijk goed al hoe te dealen met veel van de vraagstukken waarmee de trainers kwamen.

De eenzaamheid, aangezien er niet veel mensen op het terrein daadwerkelijk wonen. Plus dat er van tevoren werd gezegd dat er ook film- of spelletjesavonden zouden worden georganiseerd, wat niet gebeurde. En daardoor voelden de avonden erg lang en saai. Na een tijdje, toen er wat meer vrijwilligers kwamen, stelde ik vaker uit mijzelf voor om dingen ’s avonds te doen.

Het eerste contact was heel goed, maar daarna was het minder actief dan ik me had voorgesteld. Ik had graag wat meer begeleiding gehad.

Verwacht niet dat alles meteen koek en ei is aan het begin, gun jezelf een wenperiode en blijf in contact met vrienden/familie thuis. Weet dat je je na die wenperiode meer op je plek gaat voelen.