Mette

Chios Island, Griekenland

Mette

1,5 maanden in Chios Island, Griekenland

Mijn verhaal:

Ik werkte in een kleuterschool om de docenten daar te ondersteunen, daarbij heb ik ook informerende artikelen geschreven die op verschillende sites voor kinderen staan.

Ik heb in deze tijd niet zozeer dingen geleerd over het vak waar ik vrijwilliger was (kleuterjuf). Het was natuurlijk wel heel interessant om te zien hoe het scholensysteem in Griekenland werkt en hoe de docenten het daar doen, maar ik heb in deze tijd meer dingen over mezelf geleerd dan dat ik veel informatie over dat onderwerp heb opgestoken.

De beste herinneringen aan mijn tijd waren toch wel de leuke dingen die ik daar met de andere vrijwilligers heb gedaan, steden ontdekken, lekker uiteten en de stad verkennen. Maar ik heb ook goeie herinneringen aan de tijd die ik elke dag op school doorbracht en de kinderen waarvan sommige me elke dag even een knuffel moesten geven.

Ik kijk erg blij terug op mijn tijd daar. Het was soms even moeilijk maar al met al heb ik een hele leuke tijd gehad en ben ik heel blij dat ik de stap heb genomen om dit te doen.

Ik heb een hele leuke tijd gehad en ik ben heel blij dat ik de stap heb genomen om dit te doen.

Hoe was je woonsituatie?

Ik woonde samen met 6 andere mensen (5 meiden en 1 jongen) in een huis. Ik deelde een slaapkamer met 2 andere meiden en de rest was allemaal gedeeld

Hoe was het contact met de andere vrijwilligers?

Het contact met de andere vrijwilligers was goed. Het waren allemaal mensen van mijn leeftijd en we konden het allemaal goed met elkaar vinden wat erg leuk was

Hoe kijk je terug op de trainingen waar je aan deelnam?
Waar moest je het meest aan wennen in het land waar je vrijwilligerswerk deed?

Waar ik het meest aan moest wennen was de manier waarop de mensen met elkaar omgingen. In Nederland vinden mensen het fijn om gewoon op zichzelf te zijn en dat andere mensen zich niet met hun bemoeien. Ik merkte in Griekenland, en vooral het dorpje waar ik zat, dat iedereen elkaar kende en bevriend was met elkaar. Dit vond ik juist wel leuk om te zien en mee te maken, maar daar moest ik wel aan wennen.

Hoe was je contact met Eastpackers?

Ik heb niet heel veel contact gehad maar ik merkte dat ik dat eigenlijk wel fijn vond. En het contact dat er was, was goed.

Welk advies zou je toekomstige ESC'ers willen meegeven?

Het advies dat ik mee wil geven is dat je jezelf even de tijd moet geven om te wennen als je opeens in een ander land zit. Ik persoonlijk vond het soms wat overweldigend allemaal, een nieuwe ‘baan’ en een huis met allemaal nieuwe mensen, maar dit is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Het helpt als je een beetje je eigen routine ontwikkelt. Voor de rest moet je vooral veel lol maken en van elk moment genieten!