Lyasmin

Slovenië

Lyasmin

12 maanden in Slovenië

Mijn verhaal:

Dag ik ben Lyasmin en ik werkte in een youth center (Mladinski Epi center) in Lucija en Piran. Ik hielp met het organiseren van naschoolse activiteiten voor de kinderen en evenementen voor de locals. Elke woensdag had ik een Science club waar ik verschillende experimenten uitvoerde met een klein groepje kinderen. Verder hielp ik ook met het runnen van de social mediakanalen van de youth center (foto’s en stories maken voor Instagram, YouTube video’s maken en het schrijven van blogs).

Ik heb veel geleerd. Het omgaan met kinderen, vertrouwen bij ze opbouwen, het organiseren van evenementen. Verder heb ik ook de taal geleerd. Met mijn collega’s heb zoveel leuke momenten gehad. Een van mijn collega’s maakte mij altijd zo aan het lachen. Tijdens de ‘lockdown’ kwamen ze mij verassen met een taart voor mijn verjaardag en met Pasen brachten ze ook cadeautjes. Ik kon altijd bij ze terecht. Qua werk vond ik de kerstlunch organiseren heel leuk. We hadden toen een drie-gangen menu gekookt voor 40 kinderen en het was zo chaotisch en grappig. En alle contacten die ik met de kinderen had.

Het was een fijne tijd met ups-and-downs. In de winter had ik het moeilijk en wilde ik bijna stoppen met het project. Maar de laatste maanden waren juist heel leuk. Ik ben echt van Slovenië gaan houden en kan niet wachten om terug te gaan.

Ik heb zoveel leuke momenten met mijn collega's gehad en veel met hen gelachen!

Hoe was je woonsituatie?

Ik deelde een appartement met 2 andere vrijwilligers in Lucija. Het appartement was voorzien van alles. We hadden onze eigen kamers en deelde alleen de badkamer en keuken. We hadden helaas geen woonkamer.

Hoe was het contact met de andere vrijwilligers?

Het contact was goed. We konden goed opschieten met elkaar en deden af en toe leuke dingen samen. Later leerde ik ook vrijwilligers in andere steden kennen. Samen met hun heb ik verschillende trips gemaakt. Toen Slovenië in ‘lockdown’ ging hielden we goed contact met elkaar en hebben we vaak video gebeld.

Hoe kijk je terug op de trainingen waar je aan deelnam?

Beide trainingen waren leuk en interessant. De on-arrival training hadden we in een 4-sterren hotel met zwembaden waar we gebruik van konden maken. De mid-term training werd georganiseerd in een hostel. De mid-term training vond ik wel fijner omdat we met een klein groepje vrijwilligers waren en vooral reflecteerde op het eerste halfjaar van ons project.

Waar moest je het meest aan wennen in het land waar je vrijwilligerswerk deed?

Alleen aan het openbaar vervoer eigenlijk. Het kostte altijd zoveel tijd om naar andere steden te gaan met het openbaar vervoer. Iedereen heeft daarom daar ook een auto.

Hoe was je contact met Eastpackers?

Het contact was heel goed. Ruben stond altijd voor mij klaar. Tijdens het project hebben we ook een paar keer video gebeld.

Welk advies zou je toekomstige ESC'ers willen meegeven?

Geniet van het avontuur want de tijd gaat heel snel voorbij. Probeer tijd te investeren in het leren van de taal. En meld je aan voor sportlessen of andere activiteiten om nieuwe mensen te leren kennen.